Кыз елату җырлары, сыктаулар

Еракларга бирде атаем

Кыз:

Ай-һай да гына башым авырый,
Кайда гына салып ятаем;
Якынга гына бирсәм, ялкытыр дип,
Еракларга бирде атаем.

Чеңләтүче:

Әй шау камыш, шау камыш,
Шау камыштан чыга бер тавыш;
Билен дә буып, илен ташлап,
Китеп лә бара бу байгыш.

Кыз: 

Әтекәемнең ат кынасы
Чыгып кына киткән камышка;
Әтекәемнең биргән җире
Кияү дә түгел — абышка ¹.

Чеңләтүче:

Инәкәеңнең самоварын
Кемнәр тотар икән балкытып;
Инәкәең килде нисә.
Кемнәр чыгар икән ялт итеп.

Кыз:

Мин чыгарган иләкне
Вак та сирәк диделәр;
Мин барачак кайнананы
Вак та тинтәк диделәр.

Чеңләтүче:

Бүдәнәкәй дигән, ай, асыл кош
Йөргәлидер олы юл белән;
Маңгайларга язган язмышларны
Сыпырып ташлап булмый кул белән.

Кыз:

Аклы ситса күлмәгемнең
Иңбашкайлары кер булган;
Җиңгәләрнең әйткән сүзе
Яшь йөрәгемә чир булган.

Ишек алдында ак каен,
Караштырып торыгыз;
Узган да барган кешеләрдән
Сораштырып торыгыз.

¹ Абышка — карт.

I   БДУФФ,   1978,   Башкортстанның   Шаран   районы  Чалмалы  авылында  Мәгърүфә Валиевадан (1906 елда туган) Р. Мөхәммәтҗанов язып алган.

«Татар халык иҗаты. Йола һәм уен җырлары», Казан, Татарстан китап нәшрияты, 1980

СССР Фәннәр академиясенең Казан филиалы Галимҗан Ибраһимов исемендәге Тел, әдәбият һәм тарих институты